Konya Türküleri

[Kanunsuz iSTANBULLU]

TÜRKÜ

Kendilerine mahsus beste ile okunan halk şarkılarına Türkü denmektedir. Türkülerin,Varsağı,Kayabaşı,Türk mani,Çukurova,Bozlak Kerem,Kesik Kerem ve Karaca oğlan gibi birçok türleri vardır. Aralarındaki fark güfteden değil ezgisindendir.

KONYA TÜRKÜLERI

Konya'da en çok söylenen türküler, Bozlak ve Çukurova ile oynak makamlarıdır. Süratli okunduklarından oyun havası da denilir.
Selçuklulardan bu yana devamlı çoğalıp gelen türkülerimiz sanat değerini ve geçmiş dönemlerin hissiyat ve fikirlerini müşahede etmekte olup diğer taraftan da hasret, tepki, ilenme, isyan etme, kafa tutma, ezgi, dilek, ağıt, yakınma, eğlence ve acımalar nakış nakış işlenmektedir.
Konya türkülerinde güfte ve saz ikilisi büyük bir uyum içindedir. Seçilen her söz aynı tef ve kaşık seslerine adapte edilmiştir. Anadolu'nun zengin folklor hazinesinden biri de Konya'nın mahalli motif ve güzellikleri ile süslü türkülerdir. Eski dönemlerden Mevlevi dergahlarında semâ ayini içinde Konyalı müzisyenler kendi aralarında muhabbet yaparken oturak alemlerinde beste yapıp türkü söylemişler. Konya türküleri muhabbet toplantıları oturak alemlerinde bir arada sunulur. Konya türkülerinde bazıları:
Konya Peşrevi,Sandıklı,Sabahın Seher Vakti,Menteşeli,Sille,Asabilsem,Içme Beyim, Urfalıyım, Mapushane, Üsküdar, Saffet Efendi,Turnalar,Bülbül,Aksaray Develisi, Efendim, Divan.
Nafiledir Sevgilim,Aksinne,Karanfil,Çay Kenarı,Karakoyun,Emmiler,Enginli Yüksek Kayalarımız,Çıbık Telden Bağlamam,Lima,Süpürgesi Yoncadan,Aslan Mustafa'm,Kozan Dağı,Necip Oğlan,Bağlar Gazeli,Tosun At,Şerif Hanım,Memberi,Elmalı.
Atımı Bağladım,Furun Üstünde Furun,Eczanenin Şişeleri,Camiinin Mazini Yok,Alim,Evlerinin Önü,Tatar,Eşme Kaya,Kabak,Elmaların Yongası,Güldibi Belleniyor, Baygın Cemilem,Hocam,Sabab Oğlanın, Karamanlı, Mezar Arası,Candarmalar, Hafız Mektebden Gelir, Mapus Damlarına Serdim Postu,Yeşilim.