TAN - HIÇ

[CIVCIV]

sen yoksun kendime koca bir hçim
Uzunca karanlık karmaşık bir biçim
Dumansız yanıyor içim son deminde
Oysaki şifamdın beysellerimde

Bırakmaz yalnızlık vefalı yalnızlık
Kaç sene misafir evimde ıssızlık
Bir gören olsada seni sorsa hemen
Ama utanma sıkılma sevdin sen git ona

Kararlıyım ağlamak yok
Unutdum ir meramın yok
Sensiz dünüm yarınım yok
Şiömdi say desen ederin yok

Yıllarca yandın içimde sarıldım sönmez ateşsin
Elinde tutdumamartık bıraktım onlarda sevinsin
Uykusuz kaç gece zulmetdim kendime
Ağladım boş yere çünkü sen koca bir hiçsin..