SEZEN AKSU - SÜRGÜN

[CIVCIV]

Gökyüzünde yer yüzünde
Gün doğdumu her gün ilk gün
Her gün aydınlıktır yoksa ümit
Her yer loş karanlıktır

Yar gurbette can yürekte
Bir kafeste ne amansız
Sonsuz ayrılıktır geçmez zaman
Her gece hep aynıdır

Fırtınada ak ayazda
Sürgün her yerde hep yalnızdır
Gül açsada kuş uçsada
Görmez dargındır

Her durakta her uykuda
Sürgün her nefeste yalnızdır
Hem şafakta hem yurdumda
Hasret sancıdır

Yol olsada ses duysada
Dağ aşsada her adım son
Her an son adımdır tek başına
Yalnızlık bir yankıdır.