CEZA - ITIRAZIM

[CIVCIV]

Müslüm Gürses;
Itirazım var bu zalim kadere
Itirazım var bu sonsuz kedere
Feleğin cilvesine hayatın sillesine
Dertlerin cümlesine itirazım var

Ceza;
Hayatın en başında felek karşımızda mı kaldı
Yaşamın kıyısından ömür zaten çok yol aldı
Elimde bir kalem bir kağıt kimi zamansa hüznüm
Dünyaysa çelme taktı düştük bazen hep penaltı
Bir istediğim bir istemediğim günler
Hayır beklediğim kendini iteklediğim
Ve yere düşünce teklediğim
Sırlarım gecemde gizlidir güneşten sakladım
Bazen umutlar da söner ayışığından aldığım
Yüreksiz olan zevksiz gelip geçer her mevsim
Kabartma fazla nefsin yürekli olan sevsin
Karanlık odam sessiz düşüncem pek bi keyifsiz
Haksızlık damarlarımda gezenlerdir en renksiz
Hançeri var hayatın hayata sırtımız dönük
Bir mazeretim yok benim yolun sonu zaten ölüm
Istediğin kadar bağır kimse duymaz son sözün
Adaletiyse bu dünyanın itirazım var gülüm

Müslüm Gürses;
Yarım kalan sevgiye şu emanet gülmeye
Yaşamadan ölmeye itirazım var
Ceza;
Kapanmış yolların hanında bekleyen yolcuyuz
Umutla yolun en sonunda duvar hariç komşuyuz
Bir yalan bin yılandan beter binbir yalancı heryerlerde
Peşinde milyon keder repler yetmez çare derde
Isyanım hem sözlerim hem gözlerim hem özümde
Özlediğim birçok şeyde var hiçbiri yok yerinde
Istediklerinle yapamadıkların hep aynı mı
Bilmem ben ama hep aynı yerde bekliyorum yarını

Müslüm Gürses;
Ben hep yenilmeye mahkum muyum ben hep ezilmeye mecbur
Muyum
Itirazım var bu yalan dolana benim şu dertlere ne borcum
Var ki
Tuttu yakamı bırakmıyor benim mutlulukla ne zorum var ki
Bana cehennemi aratmıyor bana cehennemi aratmıyor