Gün geliyor hüzün daha çok basıyor bedenimi...
Aslında neler düşünüyordum, çok farklı olcaktı
çünkü o farklıydı,
Herkes değildi, herkes gibi değildi... özeldi.
Bana yaşattığı mutluluklar, mutlu huzurlu anlar o kadar çokki...
Hatta beni öyle mutsuzluğa uğratmış biri değildir,
ben kırardım onu ama
Yine de uzatmazdı affederdi, üzmedi hiç bir zaman beni...
Dedim ya en mutlu anlarımdı onunla yaşadığım anlar.
Ben de hiç olmazsa onu bir an mutlu etmek isterdim... “o gün” de
Yaniii bir günü şöyle dolu dolu o nasıl isterse kiminle isterse
O şekilde yapmalıydım
O da mutlu olmalıydı...
Olmadı... yapamadım yapamıyorum...
Çünkü zamanla duvar örüldü aramıza...
Nasıl duvarlardı ne kadar kalınlardı bilemem
Ama birbirimizin yüzlerini göremeyeceğimiz kadar kalın ve yüksekti...
Uzaktan da olsa benim için hala var ve hep de var olacak..
Tüm saçmalıklarımı yine görmezden geldi ,
Yine beni mutlu olduğum yerden etmedi...
Dediği gibi daha ben anlamıyorum, çözemiyorum,
Nasıl davranacağımı ne yapacağımı bilmiyorum
Dolduruşa geliyorum, dolduruşa getiriyorum
Yanlış anlıyorum yada hiç anlamıyorum
Biraz büyümem şart...
Nasıl büyürüm ondan uzakta
Onsuz bilmiyorum ama büyümeliyim
Uzaktan izler belki...
uzaktanda olsa yanımda olur belki...
Ben şuan yanında olmak isterdim...
Oysa gelsem kapına, alsam seni götürsem uzaklara
Aslında en iyisi deniz kenarı ama yok ankarada
"Sen iyiki doğdun” diye kutlasak sabaha kadar...
Sonraaa dönsek evlerimize
Gece yaşanan bir masal gibi kalsa her şey...
Offf offff özledim,
Benim deliliklerimi özledim
Sen gittin kimse çekmiyor benim kahrımı senin gibi,
Kimse yol göstermiyor,
Kimse beni anlamıyor...
Ben kendimi bile anlamazken sen anlardın
Ben bende yokken sen benim yanımdaydı...
Benim en iyiki ve ilk Aşkımdın...
Iyiki.............