Zaman...Sadece zaman...

[cr@zy]

Bugün zamanı anlatmak istiyorum size. Zaman kumlarla akmaz, geceyle bitmez, gündüzle uyanmaz.
Insan değildir zaman, nede hayvan. Ne yenilebilir zaman nede önüne geçilebilir. Ne düzensiz kanunlarımız durdurur onu nede biz. Öyle de kıymetlidir ki zaman, satın alamazsınız. Bir çerçeve koyup duvara asamazsınız. Her can sıkıntısında albümden çıkarıp bakamazsınız. Dünyada 2 çeşit insan vardır. Birincisi zamanla bir olanlar. Ikincisi zamanla yok olanlar…


Yaşlılık hastalık gibidir… Damarlarınızda doğduğunuz günden beri dolaşır. Her gün bir önceki günden yaşlısınızdır. Bunu kabulleniriz çoğumuz. Bir pencere önünde yağmur tıkırtısını dinleriz. Bazılarımızda asla yediremez kendine bunu. Farklılıklar değişmeme arzuları yüzünden çok şey kaybederler ufak kazançlarında… Ama zaman buna da acımaz. Biliyor musunuz en sıkıntılı anlarımda bir saniye yıllarmış gibi gelir bana. Sanki sadece acı çektirmek için ağırdan alıyordu eteklerini ve sanki ömür boyu bu anla yaşamamı istemiş gibi. Eğer mutluysam ağır bir sis bulutu gibi çöküyor erkenden gece. Saatler ışıklarla yarışıyor delicesine. Ve ben hiç çekinmeden ve gücenmeden söyleyebilirim ki zamanın değerini bilmeyenlerdenim. Anı yaşarım çoğu zaman. Söylediğim şeylerin arkasını pek düşünmem.


Geri alabilecekmiş gibi hatalı çekerim filmlerimi. Ama 80’lerin taş plakları gibidir, silemem hatalarımı.
Bir de günü gün edenler var tabii. Bir kez geldik bir kez gideceğiz diyenler. Onlardır ki içimde kalmasın diye her akıllarına geleni yaparlar. Sorumluluk duygusu yoktur. Bir birikim, bir kültür yoktur. Zaman insanı vezir de yapar rezil de. Kör cehalet çirkefleştirir insanı, çoğu zaman suskunluğumuz asaletimizdendir. Dünü bir daha yaşayamazsınız. Yarını önceden göremezsiniz. Bir nefes bir ölüm, bir düşünce bin hayattır.Zaman öğretir.


Boş duvara bakarken yalnızlığı öğretir. Uzun bir yolda yürürken sabretmeyi öğretir.” Düşünceyle gelmiş bir fikirden daha güçlü bir şey olamaz “demiş Bill GATES. Zaman düşünürken kazanmayı öğretir. Düşerken alışmayı , büyürken güçlü olmayı , ağlarken susmayı , yaşarken devam etmeyi öğretir.
Bir kitaptan daha yüce, bir kraldan daha asil, bir uçurumdan daha cürretkar ve bir susuştan daha alçakgönüllüdür. Zaman o kadar adildir ki değerini bilenlere de bilmeyenlere de eşit davranır. Aynı hızla akıp gider.



Siz ne olmak isterdiniz? Zamanla bir olmak mı? Zamanla yok olmak mı? Her zaman değiştirme şansımız vardır… Her zaman geri dönüş yolumuz vardır… Ve her zaman artık bitti dediğimizde yeni bir başlangıç vardır. Yaşamak için hala umudu olanlar; Yarın çok farklı olabilir. Çünkü zaman bizler için akıyor…