Güçlü, heybetli bir çınarsınız belki, belkide 5-6 kardeşsiniz
Düğünde bayramda bir araya gelip cıvıl cıvıl olması ne güzel şeydir babaocağının. Hayata hazırlandığın, bir çok güzel anılarının gözünde canlandığı yerdir babaocağı.
Yuvadan uçup gittiğin gün derinden sızlar duvarları bile.
Zaman su gibi akıp geçer herşey yolundaysa, ya değilse?
Ya bir başınaysan gurbet ellerde, ya derdini anlatacak/sevincini paylaşacak bir kardeşin yoksa yanında.
Sen hiç güçlü bir çınarken, dalsız budaksız kuru bir ağaç gibi hissettin mi kendini ?
Arkadaşlarının kardeşleri geldiğinde yada o kardeşime, ablama, abime gidiyorum dediğinde senin için sızladı mı hiç?
Sen annen,baban, kardeşlerin varken ÖKSÜZ-YETIM hissettin mi kendini?
Asıl olanın eşin çocuğun olduğunu, gerisini yalan olduğunu en acımasız bir şekilde farkettin mi hiç?
Canından parçanın kırk kat el olduğunu hatta elin bile ondan daha yakın olduğunu gördün mü hiç?
Peki sen gizli gizli ağladın mı hiç?
Uzaktan uzağa özenerek baktın mı başkalarına?
Seni hiç yaşarken gömdüler mi?
Bunca şeye rağmen dimdik ayakta kalmak, sımsıkı sarılmak gerekir elimizdeki dallara.
Benim üç dalım var. Eşim, kızım ve ben.
Sizin kaç dalınız var?
S€ssiz P€ri
/fairyaura.gif)
