Söyle bana vicdanını acıya teslim eden yüreğim!
Çisem çisem yağan yağmurlarda
Avuç arası mutluluklarımı hangi meçhulde bıraktın?
Değer miydi, yüklemi olmayan öznesiz hayatlarda kalmaya
Yoksa masum bakışlarını başkasına çaldırmaya!
Içimdeki nefreti büküm büküm saklıyorum
Kinlerimi hüznün tablosuna içten akan kanlarımla
Sebepsizce,adı konulamayan fırçalara teslim ediyorum.
Ta ki bunları yaptığım zamansız o vakitler..
Benim çocukluğumu elimden alanların saatlerinde..
Hala bir yanım çocuksun diyor
Kahretsin!
Hiç büyümeyen, hep aldanan, hep kanan,kanayan..
Ve daima yara almaya mahkum olan
O çocuk!
