Ihlas suresini çok okumak..
Gönderilme zamanı: 20 Şub 2009, 20:39
Alâ bin Muhammed Sakafî’den (Radiyallahü Anh):
"Biz Resûl-i Ekrem ile birlikte Tebûkte bulunuyorduk.
Bir sabah güneş, hiç o zamana kadar görmediğimiz bir parlaklık ve aydınlıkla doğdu.
Daha sonra Cebrail (as) indi. Allah Resûlü, ona:
– Neden bu sabah güneş, şimdiye kadar görmediğimiz ışıklar ve nurlar saçıyor? diye sordu.
Cebrail (as) şu cevabı verdi:
– Bu sabah, Muaviye el-Leysî öldü. Ve Cenab-ı Hak, onun cenaze namazını kılmak için gökten 70.000 melek gönderdi.
Gördüğünüz nurlar, güneşin değil, o meleklerin nurlarıdır.
Allah Resûlû, Cebrail (as)’a tekrar sordu:
– Muaviye el-Leysî, hangi ameliyle bu lütfa ermiştir?
Cebrail (as) şu cevabı verdi:
– O, ihlas sûresini çok okurdu. Gece-gündüz, dururken, yürürken, otururken, ayakta iken hep bu sûreyi okurdu... Bu sebeble, o büyük lütfa ermiştir.
(Ibn-i Sa’d)
"Biz Resûl-i Ekrem ile birlikte Tebûkte bulunuyorduk.
Bir sabah güneş, hiç o zamana kadar görmediğimiz bir parlaklık ve aydınlıkla doğdu.
Daha sonra Cebrail (as) indi. Allah Resûlü, ona:
– Neden bu sabah güneş, şimdiye kadar görmediğimiz ışıklar ve nurlar saçıyor? diye sordu.
Cebrail (as) şu cevabı verdi:
– Bu sabah, Muaviye el-Leysî öldü. Ve Cenab-ı Hak, onun cenaze namazını kılmak için gökten 70.000 melek gönderdi.
Gördüğünüz nurlar, güneşin değil, o meleklerin nurlarıdır.
Allah Resûlû, Cebrail (as)’a tekrar sordu:
– Muaviye el-Leysî, hangi ameliyle bu lütfa ermiştir?
Cebrail (as) şu cevabı verdi:
– O, ihlas sûresini çok okurdu. Gece-gündüz, dururken, yürürken, otururken, ayakta iken hep bu sûreyi okurdu... Bu sebeble, o büyük lütfa ermiştir.
(Ibn-i Sa’d)