Rüzgarla Yaprak

[betül_42]

Rüzgarla Yaprak

Rüzgarla yaprak dost oldular. Artık rüzgar savurmuyordu yaprağı.

- Söyle dostum, nereye istersen oraya götüreyim eni. dedi rüzgar yaprağa.

Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi. Tekrar sordu rüzgar:

- Hadi söyle, seni istediğin yere taşıyayım.

Tekrar düşündü yaprak, aklına yine bir şey gelmedi...

- Bilmiyorum rüzgar kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Sen söyle? Dedi.

Rüzgar:

- Gideceğin yeri bilmedikten sonra rüzgar dostun olsa neye yarar, savrulur gidersin! dedi ve bildiği gibi esti tekrar. Yaprak yine savruldu. Üstelik bu sefer savuran dostuydu.