BELED SURESI

[betül_42]

Beled Suresi
Mekke döneminde inmiştir. 20 âyettir. Sûre, adını ilk âyetteki "el-Beled" kelimesinden almıştır. Beled, şehir, belde demektir.

Bismillâhir Rahmânir Rahîm

1. Yo... yemin ederim bu beldeye!

2. Sen bu beldede oturmaktayken.

3. Ve baba ile çocuğuna ki,

4. gerçekten Biz insanı bir sıkıntı içinde yarattık.

5. O, kendisine karşı kimse güç yetiremez mi sanıyor?

6. O: "Ben yığın yığın mal telef ettim." diyor.

7. Onu bir gören olmadı mı sanıyor?

8. Vermedik mi Biz ona iki göz?

9. Bir dil ve iki dudak?

10. Ona iki de tepe gösterdik.

11. Fakat o sarp yokuşa göğüs veremedi.

12. Bildin mi, nedir o sarp yokuş?

13. Esir bir boyun kurtarmak (bir köle azad etmek)

14. Ya da salgın bir açlık gününde yemek yedirmektir.

15. Yakınlığı olan bir yetime

16. veya toprak döşenen (hiçbir varlığı olmayan) bir yoksula. . .

17. Sonra da o iman edip de sabrı tavsiyeleşen ve merhamet tavsiyeleşenlerden olamadı.

18. Işte onlardır meymenet sahipleri (kitapları sağ taraflarından verilecekler).

19. Ayetlerimizi inkar edenler ise, onlardır işte şeamet sahipleri (uğursuz kimseler).

20. Üzerlerine bir ateş bastırılıp kapıları kapanacak.