FECR SURESI
Gönderilme zamanı: 01 Mar 2009, 23:30
Fecr Suresi
Mekke döneminde inmiştir. 30 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki "el-Fecr" kelimesinden almıştır. Fecr, tan yerinin ağarması vakti demektir
Bismillâhir Rahmânir Rahîm
1. Andolsun şafağa.
2. on geceye,
3. çifte ve teke,
4. ve geçeceği sırada geceye.
5. Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var değil mi?
6. Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine?
7. Sütunların sahibi Irem'e
8. ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı.
9. Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine?
10. O kazıkların sahibi Firavun'a?
11. Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı.
12. Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı.
13. Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı.
14. Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir.
15. Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendiside ikramda bulunur, nimetler verirse: "Rabbim bana ikram etti." der.
16. Fakat her ne zaman da sınayıp rızkım daraltırsa: "Rabbim bana ihanet etti." der.
17. Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.
18. Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz.
19. Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş yiyorsunuz ki!
20. Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına!
21. Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman,
22. Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman,
23. cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın ne yararı var ona?
24. Der ki: "Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş olsaydım."
25. Artık o gün O'nun ettiği azabı kimse edemez.
26. Ve O'nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz.
27. Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh,
28. dön Rabbine, sen O'ndan O senden hoşnut olarak!
29. Gir kullarımın içine!
30. Gir cennetime!
Mekke döneminde inmiştir. 30 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki "el-Fecr" kelimesinden almıştır. Fecr, tan yerinin ağarması vakti demektir
Bismillâhir Rahmânir Rahîm
1. Andolsun şafağa.
2. on geceye,
3. çifte ve teke,
4. ve geçeceği sırada geceye.
5. Nasıl, bunlarda bir akıl sahibi için bir yemin (edilir şey) var değil mi?
6. Görmedin mi Rabbin ne yaptı Ad kavmine?
7. Sütunların sahibi Irem'e
8. ki, o ülkeler içinde bir benzeri yaratılmamıştı.
9. Ve vadilerde kayaları kesen (yontan) Semud kavmine?
10. O kazıkların sahibi Firavun'a?
11. Onlar ki o memleketlerde azıtmışlardı.
12. Oralarda bozgunculuğu çoğaltmışlardı.
13. Onun için de Rabbin üzerlerine bir azap kamçısı yağdırdı.
14. Şüphesiz ki Rabbin öyle mirsad ile gözetlemektedir.
15. Ama insan, Rabbi onu her ne zaman imtihan edip de kendiside ikramda bulunur, nimetler verirse: "Rabbim bana ikram etti." der.
16. Fakat her ne zaman da sınayıp rızkım daraltırsa: "Rabbim bana ihanet etti." der.
17. Hayır, hayır, doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.
18. Birbirinizi yoksulu doyurmaya teşvik etmiyorsunuz.
19. Oysa mirası dermecesine (helal haram demeden) öyle bir yiyiş yiyorsunuz ki!
20. Malı öyle bir seviş seviyorsunuz ki, yığmacasına!
21. Hayır, hayır, yer üst üste sarsıntılarla düzlendiği zaman,
22. Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman,
23. cehennemde ki, getirilmiştir; o insan o gün anlar, ama bu anlamanın ne yararı var ona?
24. Der ki: "Keşke ben bu hayatım için (sağlığımda hayırlar) göndermiş olsaydım."
25. Artık o gün O'nun ettiği azabı kimse edemez.
26. Ve O'nun vurduğu bağ gibi kimse vuramaz.
27. Ey Rabbine itaat eden huzura ermiş ruh,
28. dön Rabbine, sen O'ndan O senden hoşnut olarak!
29. Gir kullarımın içine!
30. Gir cennetime!