KAF SURESI

[betül_42]

Kaf Suresi
Mekke döneminde inmiştir. 45 âyettir. Sûre, adını başındaki "Kâf" harfinden almıştır. Sûrede başlıca Islam inancının temel esasları çerçevesinde, Allah'ın birliğinin delilleri, Peygamberlik, öldükten sonra dirilme ve geçmişteki inkarcı milletlerin başlarına gelen felaketler, uğradıkları azaplar konu edilmektedir.

Bismillâhir Rahmânir Rahîm
1. Kaf. Şanlı Kur'an'a andolsun!

2. Doğrusu kendilerine içlerinden korkutucu bir peygamber geldiğine şaştılar da kafirler dediler ki: "Bu şaşılacak şey!

3. Öldüğümüz ve bir toprak olduğumuz vakit ha?! Bu, çok uzak bir dönüş!"

4. Ancak, Biz yerin onlardan neyi (yiyip) eksilteceğini biliriz ve yanımızda içinde herşeyi muhafaza eden bir kitap vardır.

5. Doğrusu, gerçek kendilerine geldiği zaman yalanladılar da şimdi karmakarışık bir ıstırap içindeler.

6. Artık üstlerindeki göğe bir baksalar ya, Biz onu nasıl bina etmişiz ve süslemişiz; hiç bir gediği yok.

7. Yeryüzünü de (nasıl) uzatmışız, ona ağır baskılar oturtmuşuz ve seyrine doyulmaz her türden çiftler bitirmişiz.

8. Hakka yüz tutan her kulun gözünü, gönlünü açmak ve ibret almasını sağlamak için.

9. Bir de gökten mübarek bir su indirip de onunla bağlar bahçeler ve biçilecek taneler bitirmekteyiz.

10. Ve tormurcukları üstüste dizilmiş göğe doğru yükselen yüksek hurma ağaçları.

11. Bunlar, kullara rızık olmak üzeredir. Onunla ölü bir bölgeyi de diriltmekteyiz, işte o dirilip çıkış da böyledir.

12. Onlardan önce Nuh'un kavmi, Ress halkı ve Semud da yalanladı.

13. Ad, Firavun ve Lut'un yurttaşları da.

14. Eyke halkı ve Tubba' kavmi de. Bunların hepsi gönderilen peygamberleri yalanladılar da hak oldu azabım.

15. Ya Biz artık birinci yaratış ile yorulu mu verdik? Doğrusu, onlar yeni bir yaratılıştan şüphe içindelerdir.

16. Andolsun ki, insanı Biz yarattık, nefsinin onu ne ile vesveselendirdiğini biliriz ve Biz ona habl-i veridden (şah damarından) daha yakınız.

17. Iki zabıt memuru (melek), sağda ve solda oturmuş zabıt tutarlarken.

18. Her ne söz söylerse, mutlaka yanında hazır bir gözcü vardır.

19. Ölüm sarhoşluğu gerçekten geldiğinde: "Işte o senin kaçıp durduğun!" diye.

20. Ve Sur üfrüldüğünde ki, işte o tehdit günüdür.

21. Herkes gelecektir, yanında bir sevk memuru ve bir şahit olduğu halde.

22. "Andolsun ki, sen bundan bir gaflet içindeydin, şimdi senden perdeni açtık. Artık bugün gözün keskindir."

23. Yanındaki diyecektir ki: "Işte bu yanımdaki hazır!

24. "Atın atın cehenneme her inatçı nankörü!

25. Hayra engel, haşarı, şüpheci kafiri!

26. Ki, Allah'ın yanında başka ilah tanımıştır; haydi ikiniz atın onu şiddetli azap içine!" (der Allah).

27. Arkadaşı: "Ey Rabbimiz onu ben azdırmadım, fakat kendisi derin bir sapıklık içindeydi!" der.

28. Buyurur ki: "Huzurumda çekişmeyin! Ben, size önceden uyarı göndermiştim.

29. Benim katımda söz değiştirilmez ve Ben kullara zulmedici değilim."

30. O günki, cehenneme: "Doldun mu?" diyeceğiz. O da: "Daha ziyade (fazla) var mı?" diyecek.

31. Cennet de takva sahiplerine uzak olmayarak yaklaştırılmış olacak.

32. Işte bu o size va'dolunan; her tevbekara, görevine riayet edene,

33. görmediği halde Rahman'dan korkup O'na yönelen bir kalple gelen kimselere.

34. Girin oraya selametle! Budur işte o sonsuzluk günü.

35. Orada onlara ne dilerlerse vardır. Bizim katımızda ise fazlası vardır.

36. Önlerinden nice nesilleri helak ettik ki, onlar bunlardan tutumca (kuvvetce) daha çetindiler ve şehirlerde kaçacak delik aradılar. Var mı bir kaçacak yer?

37. Şüphesiz ki, bu söylenende kalbi olan ve şuurla kulak tutan kimse için uyandıracak bir ihtar vardır.

38. Andolsun ki, Biz , o gökleri, yeri ve aralarındakileri altı günde yarattık, Bize bir yorgunluk da dokunmadı.

39. O halde onların laflarına karşı sabret ve Rabbini güneş doğmadan önce ve batmadan önce hamd ile tesbih et!

40. Geceleyin de onu tesbih et, secdelerin ardından da.

41. Ve o seslenenin yakın bir yerden bağıracağı günü dinle!

42. Hakka çağıran o sayhayı (haykırışı) işitecekleri gün, işte o kabirlerden çıkış günüdür.

43. Şüphesiz ki, Biz Biziz! Hem dirittiriz, hem öldürürüz ve dönüş de Bizedir.

44. Yerin kendilerinden çatlayıp yarılacağı ve süratle koşacakları o gün. Bu ancak Bize kolay gelen bir toplamadır.

45. Biz onların ne söylediklerini çok iyi biliyoruz. Sen de onlara karşı bir zorba değilsin. Şimdi benim tehditlerimden korkacaklara bu Kur'an ile öğüt ver!