M,Levent ÖZGEÇ...Çakallar 1,2,3...Şiir

[leventozgec]

ÇAKALLAR -1-

O günden bu güne boyun eğmedim
Özü de bozukmuş bu çakalların!
Söz ağızda güzel,diyordum amma
Sözü de bozukmuş bu çakalların!

Yüreğe kazılmış derin bir kuyu
Riyakarlık dersen her şey diz boyu
Dört mevsim tanırmış böylesi soyu
Güzü de bozukmuş bu çakalların!

Dostlarla dertleşsek konu açılır
Sanki yudum yudum zehir içilir
Hayr’a yorsak,boşa kefen biçilir
Bezi de bozukmuş bu çakalların!

Sağlam yürek boşa arar dururuz
Her sözün ardında neler buluruz
Ahaliye sorsak yüzsüz oluruz
Yüzü de bozukmuş bu çakalların!

Bilmem ki bu işi biz nasıl etsek
Konuyu kapatıp dönüp te gitsek
Şeytan der bunları nüfustan itsek
Nazı da bozukmuş bu çakalların..!


M. Levent ÖZGEÇ


ÇAKALLAR -2-

Ne zaman elime bir kalem alsam
Dilime dolanır hep bu çakallar !
Sazımı alıp ta çalmaya kalksam
Telime dolanır hep bu çakallar !

Haykırsam kar etmez,sussam kar etmez,
Unutup ben beni,sızsam kar etmez,
Işleyip mısrama,yazsam kar etmez,
Elime dolanır,hep bu çakallar !

Vazgeçip tuz bassam artık yarama
Isimsize isim,sen hiç arama
Riyakar olandan,yanarım amma
Külüme dolanır,hep bu çakallar !

Yandıkça yüreğim,şiire aksam,
Savrulan külümle ben beni yaksam,
Yüzümü bir defa,örtmeye kalksam,
Tülüme dolanır,hep bu çakallar !

Yaşlı gözlerimle gönül bağımda
Dolanıp dururum bu genç çağımda
Elime ne zaman,gül aldığımda
Gülüme dolanır,hep bu çakallar !


M. Levent ÖZGEÇ


ÇAKALLAR -3-

Üçü,beşi,toplansa da başıma,
Bu çakallar toz geliyor,be..Salih !
Zehir olup,karışsa da aşıma,
Lokmaları tuz geliyor be..Salih !

Aldatıp kendini,yüzüme gülse,
Ne zaman sözüyle,sinemi delse,
Hele dört bir yandan,üstüme gelse,
Varlıkları vız geliyor,be..Salih !

Çevremde dolanıp,gelse peşimden,
Viran edip,alıkoysa işimden,
Aralıkta;Kar,boranın içinden,
Zemheride köz geliyor be..Salih !

Anlattım çakalı,bak sen sorunca
Işte böyle yazdım,ben kin duyunca
Kağıtla,kalemi,ele alınca
Lirik olan bu söz gelir be..Salih..!

M. Levent ÖZGEÇ