SAMANYOLUNDA VEBA

[tatlı cadı]

SAMANYOLUNDA VEBA



Önceden bilen oluş şartlarını çocuklarının

Elleriyle değen koklayan hazırlayan adeta

Sebebine ermeden erişmeden

Korkan ilerdeki korkularla

Noldu zarif latif anneler noldular



Nerde çocuklar gece yarılarından sonra

Çıkıp samanyoluna bakan

Bakarak çocukluğu uzatmaya çalışan

Işleri güneşin doğuşunu yayınlamak

Bütün o çocuklar nerdeler



Kalan ne

Kızların kollarının arasından gözlenen

Samanyollarından



Bakısları benekleyen yalnız ölüm

Ölüm geçti canlı ehram ölüm geçti

O taklar geçip gitti insan üstüne kurulu



Ve bağbozumları bizden bozulan

Artık kendimize bile o kadar yakın değiliz

Gece yarıları samanyolu yok

Gün doğmuş doğmamış



Bütün elmalar çürüdü

Çocukluğumuzun dürbünleri içinden

Geçen siyah halkalı kutsal şehirlerden

Birini bulamadım gezdim bütün karaları



Aşk siyahın beyazdan ayrıldığı

Samanyolunda yürüyen bir karınca

En onulmaz vebayı kutlayan bir güvercin

Iki katlı bir arabada

Bu bize yaklaşan bir deniz arabası

Sen ırakta samanyolu ırakta

Ve ay başka bir ay

Sarısı beyazına akmış

Bulaşmış bir yumurta