*YaLNıZSıN*

[gülyabani]

YALNIZSIN


Bir akşam ışıkların dağlara güldüğünü
Bir akşam bulutların seyre döküldüğünü


Görürsün hasretiyle sabah ezgilerinin
Bir akşam gözlerin ufka dalar pek derin


Kuşlar öter, uçuşur yeşil dallara konar
Umutlar yaprak yaprak alevlenir de yanar


Son mutluluk sesleri dökülür dudaklardan
Insanlar gölge gibi çekilir sokaklardan


Rüzgar okşamaktayken anne gibi tenini
Gecenin kolları sessizce yakalar seni


Anlarsın gözlerinin dolup boşaldığını
Anlarsın yalnızlığı ve yalnız kaldığını...