Odasına

[tatlı cadı]

Odasına

Birgün seni müzeler cavidanı sayarlar
Ruhumu mumyalayıp mahzenine koyarlar
En güzel rüyaları koyrnunda gördü gülüm
Iffetli aynalarda saçını ördü gülüm
Bilmiyor, hayalini duvara astığımı
Volkan gibi konuşup, kan gibi sustuğumu
Hangi köşene koydu oyuncak bebekleri
Ayıları, kuşları, ıslak kelebekleri
Kitaplar okudu mu acılarıma dair
Düşlerine girdi mi kan tüküren bu şair
Şair ki, doludizgin bir yangında bunalan
Kendi ruhundan kopan çığın altında kalan
Içinde ne belalı yolların kıvrandığı
Cinnetlilerin bile O’nu deli sandığı
Bir dünya atlasında vesikalık bir adam
Ardında gölgesiyle kıvrılan puslu idam
Ey nesih yüzlü oda, söyle bana derinden
Birgün bu gam heykeli ölürse kederinden
Gülüme haber salıp çığlıklar atarmısın
Sen de soylu şairi bir pula satar mısın