Silemedim ne hikmetse sinemden!

[Mustafa Cilasun]

Günleri bir bir derledim
Yetmedi aylarla demlendim
Yetinmedim kerderlenip içlendim
Neyleyim ki hasretin elindeyim



Sükut etmiş ve çekip gitmiştin
Ve beb bedbin bir şekilde acz içindeyim
Yıllardır hıçkıran kalbim ve kalan nefesim
Sinemde bekliyor hala sen bilmesende ümidim



Unutmak için an be an uğraştım
Takatsiz kaldım, solgun umutlarımdan kaçtım
Kimseye anlatamadım, yalnızlığıma bilsen neler anlattım
Silinmeyen izlerle yaşadım,dalgalar misali hiç susmadım



Ne zaman yalnız kalsam
Düşlerimle sırılsıklam olup haretini yudumlasam
Lakin derdi meramımı anlatamamanın hicranıyla mı avunsan
Çaresiz kaldığıma inansan ve yansam, nasip değilmiş diye mi unutsam



Hiç yaş görmemiştin gözlerimde
Sinemi dağlayan derin ,sessiz ve bizar serinliğinde
Çözemediğim düğümlerin umdelerinde, ah dedirten kederinde
Ne kaldı nefesin müddetine, gözlerim bakıyor hala fersiz birşekilde




Mustafa CILASUN