Geleceğim Ankara

[tatlı cadı]

Geleceğim Ankara

Şimdi çok uzaklardayım
Seni hayal ediyorum Ankara
Hasretin,üzüntünün kucağındayım
Günler kara,gönlüm yara
Ankara...

Kim demiş et tırnaktan ayrılmaz diye
Ah kader ayırdı senden boğdu kedere
Burada mecnunlar ağlarken leylasına
Bende sana mecnun oldum, ağlıyorum
Ankara...

Hayallerimle geziyorum
Caddelerini, semtlerini
Evimden çıkar,binerim,otobüse
Görmeye giderim,Atam'ın heykelini
Kalabalık caddeden yürür
Bulurum kendimi Sıhhıye'de
Kızılay'a vardım mı
Görmeden edemem Sakarya caddesini

Görünüverir ordan heybetlice Kocatepe
Çıkarım avlusuna bakarım şehrime
Selam veririm Anıtkbir'e,Atakule'ye
Oradan geze geze yürürüm
Taa Hacı Bayram Veli'ye
Hemen gider yem alırım
Başlarım kuşları sevindirmeye

Ismet paşa'nın dar eski sokaklarından geçerim
Rüzgarlı sokakta arkadaşlarla buluşur
Soğuk bir bira içerim
Ve bir hafta sonu
Gençlik parkına gider
Eski sevgililerimi anarım

Ah Ankara ah...
Geçti uzun seneler
Yaşlandırdı beni bu gurbet eller
Buranın kaldırımları bile sana benzemiyor
Artık gerisini sen düşün
Ankara...

Ankara Ankara...
Yollar ırak olsa da
Sanma ki gönülllerde ırak
Ah gurbet artık yakamı bırak
Bekle Ankara geleceğim en kısa zamanda