ALLAH'a güvenip dayanmamızı tavsiye ediyor.
Onların her ALLAH'ın günü,
tam bir teslimiyet içinde yuvalarından ayrıldığını,
rızıklarını bulamama korkusuna kapılmadığını,
günün sonunda, karınlarını doyurmuş olarak
yuvalarına döndüğünü hatırlatmaktadır.
Biz de Mevlâmıza tevekkül etmeye
daha evimizden çıkarken başlamalıyız,
ve Sevgili Efendimiz gibi:
"Bismillâh,
tevekkeltü alellâh,
lâ havle velâ kuvvete illâ billâh"
demeliyiz (Ebû Dâvûd, Edeb 103; Tirmizî, Daavât 34).
Bu duanın mânası da pek güzeldir:
"ALLAH'ın adıyla evimden çıkıyorum.
ALLAH'a dayanıp tevekkül ettim.
Günahtan kaçacak güç,
ibadet edecek kuvvet
ancak ALLAH'ın yardımıyla kazanılabilir."
ALLAH bana yeter
Hz. Ibrâhim'i ateşe attıkları zaman,
duaların en güzeliyle Rabbine tevekkül etmiş,
"Hasbünellah ve ni'me'l-vekîl" demişti.
ALLAH bana yeter; O, ne güzel vekildir."
Aynı duayı Peygamber Efendimiz de yaptı.
Uhud yenilgisinden sonraydı.
"Düşman tekrar saldırmaya hazırlanıyor" dediklerinde,
"HasbunALLAH ve ni'me'l-vekîl"
buyurdu (Buhârî, Tefsir 3/13).
