ANNE - BABA HAKKI

[BIDIBIDI]

Dünyanın en çok sevgiye, hürmete, iyiliğe lâyık olan varlıkları anne ve babalardır. Onlar bizim için en büyük ihsandır.
Ailenin iki ana direği olan anne baba, bir milletin çekirdeği hükmündedir. Bir milletin hayatiyetini devam ettirebilmesi de bu mübarek insanlara gereken hürmet ve itaati göstermekten geçer.
Cenâb-ı Hakk Kur’an-ı Kerim onlara nasıl davranmamız gerektiği hususunda şu öğütlerde bulunur:
“Rabbin, kendisinden başkasına asla ibâdet etmemenizi, anne ve babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “ öf! ” bile deme. Onları azarlama. Onlara tatlı ve güzel söz söyle. Onlara merhamet ederek tevazu göster ve de ki: Rabbim! Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi Sen de onlara acı.” 1
Görüldüğü gibi dinimiz, anne babamızı üzmek, kalplerini incitmek şöyle dursun, kendilerine karşı en küçük hoşnutsuzluk göstermeyi, yüzlerine karşı “ Öf! ” demeyi bile yasaklamış, onlara karşı son derece saygılı olmayı, hoşgörülü davranmayı ve içten sevmeyi emretmiştir.
Peygamber Efendimiz (a.s.m), “ Burnu yere sürünsün, burnu yere sürünsün, burnu yere sürünsün ” buyurdu.
“ Kimin ya Resulallah? ” diye sordular.
“ Anne ve babası yanında yaşlandığı halde cenneti kazanmayan kimsenin” 2 buyurdu.
Anne babasını tanımayan, onlara saygısız davrananların daha dünyadayken bile iki yakası bir araya gelmez. Ömürleri hep sıkıntıyla geçer işleri hep ters gider.
Yaşlı anne babalarının vücut larını yük kabul eden, “ Maişetim dar, idare edemiyorum.” bahanesiyle onları itip kakan insan kendini ateşe atıyor demektir. Oysa onların kendisi için bir yük değil, rahmet ve berekete sebep olduklarını, onlar olmasaydı daha güç durumlara düşeceğini bilseydi, böyle davranmazdı.
Küçücük yavruların rızklarını doğar doğmaz gönderen Cenâb-ı Hak, en az o yavrular kadar şefkate muhtaç o çaresizlerin rızkları hiç cimri ve tamahkâr insanların omuzlarına bırakır mı? O masum insanlar sadece bolluk ve bereket sebebi değil, bir paratoner gibi belâların def’ine de vesiledir. Bir Kudsi hâdiste Peygamberimiz (s.a.v) bu hâkikati şöyle ifade etmektedir:
“Beli bükülmüş ihtiyarlarınız olmasaydı üzerinize belâ yağardı belâ.” 3
Anne babaya yapılan iyilikler de kötülüklerde, karşılıksız kalmaz. Bu dünya “Etme bulma” dünyasıdır. Ne ekersen onu biçersin.
Bu konuda Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri bizleri şöyle ikâz etmektedir:
“Ey insan! Aklını başına al. Eğer sen ölmezsen ihtiyâr olacaksın. ‘Nasıl muâmele etmişsen öyle ceza görürsün’ sırrı ile sen valideynine (anne-babana) hürmet etmezsen, senin evlâdın dahi sana hizmet etmeyecektir. Eğer Âhiretini seversen, yine onları memnun et ki, onların yüzünden hayatın rahat ve rızkın bereketli geçsin.” 4

1- İsrâ Suresi: 23 – 24.
2- Müslim, Birr 9.
3- Keşfü’l-Hafa, 2:163.
4- Mektubat, s.268.