*yüreğimDeki yaNgıN yeri*

[gülyabani]

Dönüp baktım son kez mi diye düşünerek.
Son kez miydi gerçekten bilmeden.
Ama içimden geçenler son kez olmaması için yalvarıyordu Allah'a.
Nasıl bu kadar iyi bir yürek taşır insan ?
Utandım kendi yüreğimden.
Kapkara kömürleşmiş , zift bağlamış bir yürek.
Tekrar ulaşabilmek ,
tekrar elini tutmak ,tekrar dokunmak çok uzakmış gibi geldiği anda
nefes bile alamamak.
Hani bazen insanın içini bir korku sarar ve gerçeklerle yüzleşmekten korkar
işte tam o anda en büyük darbe gelir.
Yüreğinizi kavurur ,yakar geçer.
Yüreğim yangın yeri ama çözümü yok.Olsa bile benim istediğim şartlar yok.
Isyansa en büyüğü :
Yaşam ne verdin bana ?
Yada neden istiyorsun hepsini geri?