KALDIRIMLAR

[siyahbeyaz]

Sokaktayim, kimsesiz bir sokak ortasinda
Yuruyorum, arkama bakmadan yuruyorum
Yolumun karanliga saplanan noktasinda
Sanki beni bekleyen bir hayal goruyorum.

Kara gokler kul rengi bulutlarla kapanik
Evlerin bacasini kolluyor yildirimlar.
In cin uykuda yalniz iki yoldas uyanik
Biri benim, biri de serseri kaldirimlar

Icimde damla damla bir korku birikiyor
Saniyorum her sokak basini kesmis devler,
Ustume camlarini,hep simsiyah , dikiyor
Gozune mil cekilmis bir ama gibi evler

Kaldirimlar, cilekes yanlizlarin annesi
Kaldirimlar, icimde yasamis bir insandir.
Kaldirimlar, duyulur ses kesilince sesi,
Kaldirimlar, icimde kivrilan bir lisandir.

Bana dusmez can vermek yumusak bir kucakta,
Ben bu kaldirimlarin emzirdigi cocugum.
Aman sabah olmasin bu karanlik sokakta,
Bu karanlik sokakta bitmesin yolculugum

Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin
Iki yanimdan aksin bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi ac kopekler isitsin
Yolumun zafer taki golgeden tas kemerler.

Ne sabahi goreyim ne sabah goruneyim ,
Gunduzler size kalsin, verin karanliklari.
Islak bir yorgan gibi simsiki buruneyim,
Ortun, ustume ortun serin karanliklari.

Uzaniverse govdem taslara boydan boya
Alsa buz gibi taslar alnimdan su atesi
Dalip, sokaklar kadar esrarli bir uykuya
Olse kaldirimlarin kara sevdali esi