*deliler*

[gülyabani]

DELILER



Birinci deli kara sevdalı

Elinde kağıt kalem

Iri memeli, geniş kalçalı

Kadın resimleri yapıyor

Burumuş bir mektup avuçlarında

Hem ağlıyor, hem öpüyor



Ikinci deli Tanrıya küskün

Çıkmış dinden, imandan

Küfrediyor bütün gün

Kocaman kocaman elleri var

Bir tutuşta parçalayacak gökyüzünü

Bıraksa gardiyanlar



Üçüncü deli zavallının biri

Bakışları bomboş

Cam gibi mavi gözleri

Bir yangında dört yıl önce

Iki çocuğu yanmış cayır cayır

Çıldırmış, karısı da ölünce



Dördüncü deli bir eski zengin

Düşmüş, namerde muhtaç olmuş

Bir dilim ekmek için

Hala rüyasını görür geçen zamanların

Sekiz silindirli otomobillerin

Dağ gibi apartmanların



Beşinci deli aklı başında

Besbelli hayli dirsek çürütmüş

Büyük ümitler peşinde

Deli demeğe bin şahit ister

Beğenmemiş gidişini dünyanın

Deli demişler.