NAZIM'DAN KÖPEGINE

[tatlı cadı]

NAZIM'DAN KÖPEGINE

Köpeğimin adı Şeytan'dı,
(dı) 'lık adıyla ilgili değil,
adına bir şey olmadı.
Adına benzemezdi de.
Şeytanlar zalim olur,
zalimler; yalancı kurnaz,
ama zalimler akıllı olmaz.
Köpeğim akıllıydı.

Biraz da ben öldürdüm köpeğimi,
bakmasını bilemedim.
Bakmasını bilemezsen ağaç bile dikme.
Elinde kuruyan ağaç dert olur adama.
Yüzmek suda öğrenilir, diyeceksin.
Doğru.
Boğulursan bir sen boğulursun ama.

Kaç sabahtır uyuyamıyorum,
dinliyorum ortalığı,
kapımı tırmalayan yok.
Ağlamak geliyor içimden,
ağlayamadığım için utanıyorum.

Insan gibiydi.
Hayvanların çoğu insan gibidir, hem de iyi insan gibi.

Kalın boynu kıldan inceydi dostluğun buyruğunda.
Hürriyet'i dişleri ile bacaklarındaydı, nezaketi tüylü uzun kuyruğunda.

Göresimiz gelirdi birbirimizi.
En büyük işlerden konuşurdu:
açlıktan, tokluktan, sevdalardan.

Bugün gölgede otuz sekiz.
Ormana bakıyorum balkondan.