Gece bindiginiz otomobilde direksiyonda kimse yoksa ne
yapardiniz?
Kendisi Bunyan'li olmayan, politikayla ugrasmis ve halen Kayseri'de
yasayan isadami, Bunyan sinirinda, Kayseri Malatya kara yolu uzerinde,
bir
benzin istasyonuna girer.Lokantaya oturur ve orada kalabalik
toplulukla bi rlikte bir ufak raki icer.
Bunyan'a gitmek icin, lokantadan cikar.
Ancak disarisi hem zifiri karanlik hem de korkunc bir kar-tipi
firtinasi baslamistir.
Benzin istasyonuna yaklasik 300 metre mesafedeki,
Bunyan'a dönus yolu kenarina varir. Oradan gecen bir arabaya binip,
Bunyan'a ulasma derdindedir. Firtina daha da siddetlenir. Adam bir-kac
adim ötesini bile
görememektedir. Gelip-gecen bir araba da yoktur. Nihayet karanliklar
icerisinde,
hayalet gibi yavas yavas yaklasan bir arabanin iki farini fark eder.
Arabanin, tam önunde yavaslamasiyla birlikte hemen arka kapiyi acar ve
arabaya
biner. Kapiyi kapatir, araba yeniden hareket eder. Iceridekilere
merhaba demek ister.
Ama o da ne? Araba da kimse olmadigi gibi, direksiyonda da kimse yok.
Birden
panige kapilir. Korkuyla, hemen arabadan atlayip, oradan kosarak
uzaklasmak
ister ama hem araba hizlanmis, hem de korku ile dizleri baglanmis,
hareket
edemez hale gelmistir. Araba keskin bir viraja dogru yaklasir. Adam
dua
etmeye baslar. Tum gunahlari icin tövbe eder. Arabayi durdurmasi icin
Allaha
yalvarir.
Tam bu esnada, pencereden bir el uzanir ve direksiyonu kivirarak, sert
virajdan
arabanin dogru yola dönmesini saglar. Her tehlikeli dönemece
yaklastikca, Allah'a yalvaris ve yakarisi artar ve her seferinde de
bir el disaridan uzanip, direksiyonu cevirir.
Sonunda kendisini biraz toparlar, ayaklarini kimildatir. "Ya Allah
koru beni..." deyip, kapiyi acmasiyla birlikte, kendisini arabadan
disari firlatir. Bir kac takla attiktan sonra, sarampolde kendisine
gelir. Defalarca uc Kulfu-bir Elham okuyarak, Bunyan'a yuruyerek
ulasirr ve bir kahvehaneye girer. ustubasi islak ve sok haldedir.
Kendisini taniyanlar hemence sobanin basina alirlar. Eline bir cay
verirler. Bir muddet sonra kendisine gelip, sesi titreyerek, basina
gelen doga ustu ve korkunc olayi anlatir. Olayi dinleyenler inanmak
istemeseler de, anlatan kisinin akli basinda ve toplumsal sorumluluk
tasiyan bir pozisyonda oldugunu bildiklerinden, herkeste derin bir
sessizlik olusur.
Yaklasik yarim saat sonra, ayni kahvehaneye Koyunabdal Köyu'nden iki
kisi girer. Bir masaya oturur ve iki bardak cay söylerler. Bu arada,
gelenlerden birisi, digerine sunlari söyler :
-Hasan Yildiz baksana, su sobanin basinda oturan geri zekali, bizim
araba yolda kalinca, biz arabayi iterken, arabaya binip-inen kisi
degil mi?-
