Nerde o eski ramazanlar

[ankilosazan]

Bir ramazan klasiğidir " Nerde o eski ramazanlar "

Memlekette yalnız devlet televizyonu ve radyosu varken, ramazanlık sohbet programlarının satır arası yurdum insanı ile buluşurdu. O zamanlarda duyulduğunda, bizler ma-aile oturma odasında toplaşmışken, evdeki yaşı kemale ermişlerin yüzünde bir tebessüm, bir nostalji yaşatırdı. Sanki " o " cümle duyulunca , sihirlenmişçesine evdeki sohbetin konusu değişirdi. Büyüklerden anılar, hatıralar ve özlenen yaşanmışlıklar dökülürdü oturma odasının ortasına... Bizlerin de kulakları dolardı bu anılar ile , oturma odasının halısında plastik telli arabamızı kendi kendine yarıştırırken...

Zaman geçti bizler büyüdük, halıdan sandalyeye sonrada koltuklara geçtik. Bizim veletler halıdalar şimdi... Yaşı o zaman kemale ermişlerin , şimdi saçları sakalları ağırdı, yüzleri buruştu. Bizim yanlarına oturduğumuz koltuktan artık bizlerin yardımı ile kalkar oldular.

Özel televizyonlar açıldı. Iftar programlarına bir de sahur programları eklendi. Ramazanın uhrevi havasından dolayı, yarışma programlarının hostes kızları üzerlerine pastel renkli tüller aldılar. Ilahiyat fakültesi hocaları , toplumun dini bilgi ihtiyacının giderilmesinde, televizyonculara profesyonelce destek oldular.

Iftar saatleri, mesai saatleri ile birleşti.

Ofislerde, yollarda oruç açılır oldu.

Özel televizyonların, özel iftar menüleri oluştu...

Seyreden herkez yapabilecekmiş gibi...

Çeşme suyu damacanaya girdi.

Pide seri üretime geçti, kuyruklar azaldı.

Karınca kararınca yapılan ramazan alışverişleri artık 12 taksitli oldu.

Sokaktaki vatandaş iftarı ev yerine, çadırlarda açmaya başladı. Konu komşuyu iftarda ağırlamak yerine , sahurda ağırlama geldi . Saatleri faklı pazar kahvaltısı gibi ...

Davulcular manisiz , geceyarısı sokaktan koşturarak geçmeye başladı.

Gazetelerin ramazan köşeleri , ek gazete oldu.

***
Yani anlayacağınız herşeyler değişti. Ramazanın yıl içindeki devinimi hariç , ramazanla ilgili tek değişmeyen kaldı...

Türkücülerin sahur programlarında , komedyenlerin iftar programlarında , iletişim fakültesi öğrencilerinin radyo programlarında hep o var . Dinleniyor ve dinlettiriliyor . Genç sayılacak nüfusumuz pek hatırlamasa da, pek anlamasa da devamlı o'nun ile kulak zarlarımız buluşuyor.

Peki amaç ne ?...

Tüm toplumu hücre gibi kendi evinde ve televizyon başında yaşatmayı arzulayan medya neden büyük aile toplantılarını, sobada pişen kestaneyi, karagöz ve hacivatı ve bugün yasaklanmış olan davulcu manilerini anlatıyor. Misafirliğin, komşuluğun ve iletişimin az yer aldığı komedi-dram sitkom ve dizileriyle veya bol şiddet içeren sinema ve haber programlarıyla, vermek istedikleri mesaj ile ters düşmüyorlar mı?

Ters düşmüyor, çünkü bu vakitlerde bu söylem satıyor ve programları sattırıyor... Kurulduğundan ve yayına başladığı günden itibaren bir saniye bile karagöz - hacivat gölge oyunu göstermemiş bir kanal , primtime denilen zaman diliminde eski bir seyirciye , eski Istanbul'un , eski gölge oyunlarını anlatırıyor...

Tüm özel ve tüzel yayın organlarının ramazanın birinci günü bozdukları kültür orucu, ramazan bayramının son günü tekrar başlayacak. 11 ay sonra bozulmak üzere...

Ve doğal olarak 11 ay sonra tekrar duyacağız o'nu...

" Nerde o eski ramazanlar " ...

Bilemiyorum ki , nerde ? ...

[BIDIBIDI]

" Nerde o eski ramazanlar " ...

Bilemiyorum ki , nerde ? ...

Eskide azizim eskide...

Davulcular manisiz , geceyarısı sokaktan koşturarak geçmeye başladı.

gerçekten teneke çalar gibi geçiyor davulcular.

nerde o eski ramazanlar

[tolgavolkan44]

Birde Eskiden Teravi namazları evlerde kılınırmış. Evler böyle dolup Taşarmış.

Şimdi Camiilerde bile yok denecek kadar az teraviye gelenler var...