her şey sende gizli

[dr.k_unal]

diğer hikayeleri okudum ama onlar sanırım biraz daha anı ve hatıra türünde olmuş ben başlıyorum katılımlarınızı bekliyorum çok eğlenceli olacak bence

her zaman olduğu gibi sabah 07.00 de uynadırmıştı ahmet bey onu. Kalktı kıyafetlerini giyindi yeşil bir t-shirt ve siyah pantolonunu giydi. Aynanın karşısına geçti. Saçlarını taradı. Düşüncelere daldı. Tam seksen iki yıl geçmişti. Seksen iki yıl önce bir salı günü sabah 07.00 sularında dünyaya gelmişti.


hadi bakalım hayalperest arkadaşlar sonunu nasıl getireceğiz çok merak ediyorum

[oyun_delisi]

82 yıl ha... dedi kendi kendine tam 82 yıl... yaşlanmıştı artık. biranda lise çağlarına gitti hayallerinde...

[dr.k_unal]

lise yılları onda büyük izler bırakmıştı (yani seksen ikiyıl içinde ilk hatırladığı oysa doğal olarak ) Selman beyin hayatında ki hem en güzel hem de en kötü yıllardı o yıllar. sevmek nedir orda öğrenmişti. zeynep türküsünü ne çok severdi. zeynep bu güzellik var mı soyunda derdi zeynebine. Zeynep bensiz neler yaptın? nerdesin? diye düşündü.
zeynebitle kurduğu hayalleri düşünmeye başlamıştı ki ahmet bey kapıdan girdi
- haydi selman bey kahvaltıya inmediniz mi daha, dedi
ah ahmet bey hep güzel düşlerinden uyandırırdı onu. ne olurdu zeynebiyle arasına girmeseydi kahvaltının ne önemi vardı zeynebi yoksa yanında ahmet beyin sesi tekrar yankılandı.
- selman bey! kahvaltıya haydi.
-tamam geliyorum, dedi selman bey. tarağıyla son bir kez sakallarını taradı. aynanın önüne bıraktı tarağı sonra merdivenlere yöneldi.
- günaydın kemal hocam nasılsınız bu gün? dedi. kemal bey öğretmen emeklisiydi.

[dr.k_unal]

kemal bey e orda herkes hocam derdi bu yüzden. 'hayırlı sabahlar', dedi kemal bey de. kemal bey altmışındaydı ama kvırcık simsiyah ve kalınca saçları vardı. hafif çekik yeşil gözlerinin içi gülerdi bakarken. her zaman kıyafetinde özenliydi. beyaz bir t shirt vardı üzerinde siyah keten bir pantolon ve ayağında özenle her gün boyadığı timberland siyah ayakkabısı vardı. edebiyat öğretmeniydi. her an bir şiirle cevap verirdi. en sevdiği şiir can yücel'in her şey sende gizli şiiriydi. mırıldanmaya başladı kendi kendine
her şey sende gizli
yerin seni çektiği kadar ağırsın
kanatlarının çırpındığı kadar hafif
...
sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü
...
yaşadıklarını kar sayma
yaşadığın kadar yakınsın sonuna, ne kadar yaşarsan yaşa
sevdiğin kadardır ömrün
gülebildiğin kadar mutlusun
tam buradayken döndü ve selman bey'in simsiyah gözlerinin içine baktı. sanki onun için okuyordu şiiri ve kocaman bir tebessümle tekrar aynı mısrayı okudu. gülebildiğin kadar mutlusun!



sanırım tüm hikayeyi ben yazıcam olsun ne yapalım katılımda bulunan arkadaşlara çok teşekkür ediyorum okuyupta yazmayan arkadaşlara da çok teşekkür ediyorum en azından bi okuyucu kitlem oldu.
ama yazarsanız daha mutlu olcam inşallah

[dr.k_unal]

yazar oyun arkadaşlarına küser hikayeyi tamamlamadan alır çantasını ve kendi hayatına devam etmeye karar verir ... işte gidiyorum bir şey demeden(gerçi ben diyorum ama olsun şarkı sözlerinde oynamaya yapmayalım) arkamı dönmeden şikayet etmeden hiç bir şey almadan bir şey vermeden yol ayrıldı....
bir gün geri dönersem ve hikayem tamamlanmış olursa emin olun çok mutlu olcam ama tamamlanmazsa da canınız sağolsun.
şaka bi tarafa okul başlıyor benim herkes kendine iyi baksın Allah a emanet olun.
gidişim sessiz olsa da dönüşüm muhteşem olacak inşallah
size iyi muhabbetler

[oyun_delisi]

her zaman olduğu gibi sabah 07.00 de uynadırmıştı ahmet bey onu. Kalktı kıyafetlerini giyindi yeşil bir t-shirt ve siyah pantolonunu giydi. Aynanın karşısına geçti. Saçlarını taradı. Düşüncelere daldı. Tam seksen iki yıl geçmişti. Seksen iki yıl önce bir salı günü sabah 07.00 sularında dünyaya gelmişti.
82 yıl ha... dedi kendi kendine tam 82 yıl... yaşlanmıştı artık. biranda lise çağlarına gitti hayallerinde...
lise yılları onda büyük izler bırakmıştı (yani seksen ikiyıl içinde ilk hatırladığı oysa doğal olarak ) Selman beyin hayatında ki hem en güzel hem de en kötü yıllardı o yıllar. sevmek nedir orda öğrenmişti. zeynep türküsünü ne çok severdi. zeynep bu güzellik var mı soyunda derdi zeynebine. Zeynep bensiz neler yaptın? nerdesin? diye düşündü.
zeynebitle kurduğu hayalleri düşünmeye başlamıştı ki ahmet bey kapıdan girdi
- haydi selman bey kahvaltıya inmediniz mi daha, dedi
ah ahmet bey hep güzel düşlerinden uyandırırdı onu. ne olurdu zeynebiyle arasına girmeseydi kahvaltının ne önemi vardı zeynebi yoksa yanında ahmet beyin sesi tekrar yankılandı.
- selman bey! kahvaltıya haydi.
-tamam geliyorum, dedi selman bey. tarağıyla son bir kez sakallarını taradı. aynanın önüne bıraktı tarağı sonra merdivenlere yöneldi.
- günaydın kemal hocam nasılsınız bu gün? dedi. kemal bey öğretmen emeklisiydi.
kemal bey e orda herkes hocam derdi bu yüzden. 'hayırlı sabahlar', dedi kemal bey de. kemal bey altmışındaydı ama kvırcık simsiyah ve kalınca saçları vardı. hafif çekik yeşil gözlerinin içi gülerdi bakarken. her zaman kıyafetinde özenliydi. beyaz bir t shirt vardı üzerinde siyah keten bir pantolon ve ayağında özenle her gün boyadığı timberland siyah ayakkabısı vardı. edebiyat öğretmeniydi. her an bir şiirle cevap verirdi. en sevdiği şiir can yücel'in her şey sende gizli şiiriydi. mırıldanmaya başladı kendi kendine
her şey sende gizli
yerin seni çektiği kadar ağırsın
kanatlarının çırpındığı kadar hafif
...
sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü
...
yaşadıklarını kar sayma
yaşadığın kadar yakınsın sonuna, ne kadar yaşarsan yaşa
sevdiğin kadardır ömrün
gülebildiğin kadar mutlusun
tam buradayken döndü ve selman bey'in simsiyah gözlerinin içine baktı. sanki onun için okuyordu şiiri ve kocaman bir tebessümle tekrar aynı mısrayı okudu. gülebildiğin kadar mutlusun!


o arada selman beyin yüzünden hafiften bir tebessüm oluşmuştu. Aynı şekilde ikisi birden tekrarladılar "gülebildiğin kadar mutlusun"... ve nedendir sonra kemal beyin gözleri doldu "sevdiklerin kadar iyisin" dedi kendi kendi kendine "sevdiklerin kadar iyi..." oysa sevdiklerim benim kadar iyilermiydi diye geçirdi içinden ve selman beye şöyle bir soru yöneltti...

aaa dr.k_unal çok alınganız galiba hikayemize diğer üyelerimizde katılacaktır emin ol

[sugababe]

-peki hocam siz hiç ağladığınız kadarından daha fazla üzgün oldunuz mu ?yadaa sahip olduğunuz üzüntüden daha fazla ağladınız mı?ben ağladığımdan çok daha fazla üzüldüm.zeynep'imi istemeye geldiler,üzüldüm.babası onu ellere verdi ,üzüntümden ağladım.zeynep'imbir melek misali telli duvaklı gelin oldu ağladığımdan çok daha fazla üzüldüm.....ona kaçırayım seni demiştim,gidelim buralardan...onun da aklına yatmıştı...babası duymuş konuştuklarımızı.kilit vurdu kapıya,iki gözcü dikti başına sonrası mağlum...düğün günü belki fırsat olur da kaçırırım diye bekledim.ayak yoluna bile yalnız göndermediler.bacıları hep yanında,nöbet tutarcasına bekledi.sonunda zeynep'im evlendi o adamla imam nikahıyla,ağlayarak,zorla...yüreğim dayanamadı bu acıya zor attım kendimi köyden dışarı...çok yer gezdim,çok yer gördüm ama unutamadım zeynep'imi.denedim belki aşık olurum dedim ama gözlerim zeynep'imin pembe yanaklarını ela gözlerini siyah,ipek gibi saçlarını arıyorken başkasına aşık olmam mümkün değildi...

[dr.k_unal]

zeynebim zeynebim allı zeynebim al kanlar içinde kaldım zeynebim, şarkı sözlerini mırıldandı. Al kanlar içinde kaldım kimse görmedi yaralarımı kimse bilmedi sızımı kmse anlamadı beni ve sevgimi zeynebimi unutamadım. unutamam da.aşk neydi aşk zeynep miydi yoksa aşk bi ömrünü beklentisiz onun önüne seren eşi saliha mıydı. onuda en az zeynep kadar sevmemiş miydi.
o da zeynebin gittiği gibi gitti ansızın. şu garip dünya da bir garip de o kalmamış mıydı.
bunları düşünmek ona hep acı veriyordu. peki ama neden düşünüyordu bütün bunları. ona acı veriyordu ama düşünüyordu. unutmak istemiyordu çünkü hayatının her karesini hatırlamak istiyordu. kimsesi kalmamıştı hatıralarından başka. ya onları da unutursa bunun çok acı olacağını düşündü. kahvaltıda çok sessizdi. tüm bu düşünceler içinde yaptığı kahvaltısını bitirdikten sonra.......


hikayeme katılan herkese çok teşekkür ediyorum. bakalım bundan sonra ne olacak ya bu biraz roman gibi oldu ama bakalım nasıl olacak...

[dr.k_unal]

ya o kadar yazdığım şey nereye gitti yeni yazdıklarımı göndermedi. şimdi tekrar nasıl yazıcam acaba yazmamam daha mı hayırlı sanırım bağlantım kesilmiş tabi hikayeye dalınca farketmemişim ya ama neyse hayırlısı sonra tekrar deneyeyim inşallah

[oyun_delisi]

hadi ya.. biz bekleyelim mi yoksa devam ettirelimmi dersin ha