Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz!
Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz!
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkıyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz!
Benim doğduğum köylerde
Kuzey rüzgârları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz!
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!
Benim doğduğum köyler de güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz!
Cahit Külebi 1917 yılında Tokat-Zile'de doğdu. Öğrenimini Sivas Lisesi ve Istanbul Yüksek Öğretmen Okulu'nda gördü.Külebi, Antalya ve Ankara'da edebiyat öğretmenliği ve Milli Eğitim Müfettişliği görevleri yaptı.Bunların yanısıra Isviçre'de de Kültür Ateşesi olarak görev yapan Külebi, Kültür Müsteşar Yardımcılığı'nda bulundu ve Türk Dil Kurumu genel yazmanı olarak da çalıştı.Başlıca eserleri; Biri, Rüzgâr, Yeşeren Otlar, Sıkıntı ve Umut, Bütün Şiirlerolan Külebi 1997 yılında hayatını kaybetti.