Erikler çiçek açtı
Gülüm benim
Sen açmadın
Güneş de var şimdi
Gökyüzü ne kadar da mavi
Işte diriliyor tabiat
Bir yürüdüm bir yürüdüm ki eyvah
Yazıktır bana zulümdür bana dedim
Sen açmadın.
Belki daha erken
Belki benim hasretim büyük
Sevgili tahammülüm sabır kılıcım
Gözümde tütüyorsun gülüm benim
Kalbimin atışlarında sen varsın
Aklımda hayalimde sen varsın
Bir olsa diyorum ah bir olsa diyorum
Gülüm benim küskün gibi sen açmadın.
Dedim ya belki daha erken
Dedim ya hava açık ve güneşli
Dedim ya hasretim büyük
Gülüm benim sen açmadın. Nurettin Durman 1945 yılında Bingöl’ün Kür köyünde dünyaya geldi. Gülizar hanım ile müezzin Mansur Durman’ın oğlu. Ilkokulu 1957’de Bingöl’de okudu. Bingöl ve Elazığ’da sayacılık, tuğlacılık, terzilik, kahvecilik, berberlik yaptı. Altmış ihtilalinden sonra Istanbul’a yerleşti (Eylül,1961). 1964 yılından başlayarak dergilerde şiirlerini yayımlamaya başladı. Bu dergiler arasında Sanat Dünyası, Yelpaze dergisi, Kadın Gazetesi, Pos-Tel, Hisar, Eflatun, Yeni devir kültür sayfası, Aylık Dergi, Bu Meydan, Kelime, Varide, Müslüman Genç, Yeryüzü, Haksöz, Harman, Seviye, Eylül, Aşiyan, Çerağ, Özülke, Endülüs, Kafdağı, Sandal, Aykırı, Palandöken, Lika, Mavera, Kayıtlar, Yedi Iklim, Dergah, Ay Vakti, Bir Nokta, E dergisi, Kaşgar, Kardelen ve DüşÇınarı bulunmaktadır.