Niran Ünsal
Bir acı denizinde kayboldu umutlarım
Ağlarım dalgalardan görülmez gözyaşlarım
Bir boşluğa asılmış kanayan fotoğrafın
Gecelerde çırpınır ebruli kanatların
Nerde masallarım o masum hayallerim
Ben ne zaman büyüdüm anne, kirlendi ellerim
Nerde sevinçlerim o bahar gülüşlerim
Ben ne zaman güz oldum anne döküldü çiçeklerim
Küçücük bir ümit sür solan gözbebeğime
Daldan kopan yaprak gibi yalnızım yalnız anne
Bir masal kuşu uçur üşüyen düşlerime
Kayboldum kör sokaklarda gel de bul beni anne
fefkalade 
/darkwizard.gif)
