utandım

[ÖZKAN]

Iki büyük Allah âşığı Cüneyd-i Bağdadi ile Ebu Bekir Şibli aynı günlerde hastalanıp yatağa düşmüşler.

Arkadaşları bir hekim çağırmak zorunda kalmış ama hekim inançsızlığıyla tanınmış biriymiş.

Hekim Bağdadi’ye sormuş.

“Şikâyetlerin nelerdir?”

“Hiç” demiş Bağdadi.

Aynı soruyu Şibli’ye sorduğunda o, dur durak bilmeden bir sürü şikâyet anlatmış rahatsızlığına dair.

Bir süre sonra iyileşmişler; Cüneyd sormuş Şibli’ye, “Neden bu inançsızın önüne rahatsızlığını böyle serdin?”

“Kulağına küpe olsun istedim, dost olana böyle yapılıyorsa, düşman olana ne yapılır!”

Sonra Şibli sormuş Cüneyd’e...

“Hiç anlamadım, neden ağzını açmadın, hikmeti nedir?”

“Yok bir hikmeti” demiş Cüneyd, “sadece dostu düşmana şikâyet etmekten utandım.”