En uzun cümle...

[siyahbeyaz]

21 Yaşındaydı. Ama özenle çektirdiği o resimlerde adeta 30 gösteriyordu.
Sıkıntıyla elini resimlere doğru uzattı ve hışımla çöp kutusuna itti. Bugün
neden her şey böyle ters gidiyor acaba diye düşündü. Bir yandan evden
çıkmak için acele acele giyinirken, öte yandan da sabah gözünü açtığı ilk
dakikadan beri başına gelenleri sıralıyordu bedeniyle aynı telaş
içersinde.Telefon dedi. Önce o saçma sapan telefon canını sıkmıştı. Sapığın
biri olmalıydı mutlaka! Nereden bulduysa bulmuş, telefonu, aklına estikçe
arıyor ve onu kendi yöntemlerince rahatsız etmekten oldukça büyük
keyif aldığını da gizlemeye gerek görmüyordu." Elim kolum bağlı, bir şey
yapamıyorum" diye hayıflandı içinden. Umarım birgün vazgeçecek diye iyi
dileklerde bulundu kendi kendine... Çoraplarını giyerken düşüncelerinin
etkisiyle o kadar öfkelenmişti ki, o kadar çok para verip satın aldığı
çorap, düşüncelerin hışmına daha fazla dayanamayıp boydan boya kaçmıştı...
Offf ... diye fırlattı attı çorabı, aynı çöp kutusuna.... aklına çok yakın
arkadaşı geldi birden... Onu çok ihmal eder olmuştu. Bugün mutlaka
aramalıyım.. dedi söz verircesine. Hatta not almalıyım. Hemen çıkardı cep
telefonunu bir iki satır yazdı ve kapattı. Işte tamam bu da olmuştu.
Dolaptan bir başka çift çorap çıkardı, lütfen sende kaçma diye söylendi..
Nazikçe tuttu ve sabırla giyindi. Oysa, amma da acelesi vardı. Ev sahibinin
kapının önünde dakikalarca kirayı arttırma nutku, onu o saniyelerde çileden
çıkartmıştı. Allahım neden bir evim yok diye adeta inledi. Aklına yeniden
çok geç kalmış olduğu geldi. Doğruca banyoya koştu, dişlerini fırçaladı,
dudağına rujunu sürdü. Annem ve babam artık gelmeli. Daha fazla başa
çıkamayacağım bu bozuk düzenle. Bana yardım etmeliler! diye rest çekercesine
isyanlara yeltendi ama yalnız yaşamayı o istememiş miydi? Şimdi nasil,
gelinde bana yardIm edin diyebilecekti!.. Vazgeçti... Su aksilikler olmasa
hiç de fena degil yasadigim özgürlük? dedi ve gülümsedi. Günün ilk
gülümseyisiydi bu. Sanki her seye ragmen yasam devam ediyor dercesine
isitmisti içini. Hizli adimlarla kapiya yöneldi, çantasindan anahtari
çikardi, ayakkabilarini giydi, kapiyi kilitledi ve kosturmaya basladi.
Arabasini çalistirdiginda biraz sonra karsilasacagi trafik, onu dehsete
sürükledi. Geç kaldigi için en yogun saatlere kaldigini düsünerek öyle bir
sikildi ki, aniden yüzü kasinmaya baslad! Elleriyle yüzünü hasin hasin
kasima mecburiyeti, fazla stressden olusan bu alerjik hastaligini
müjdeliyordu adeta...Yeter dedi... Henüz 21 yasindayim ve su kendime
çektirdigim cefaya bak! Hayatimi yasamaliyim... ama nasil ? diye yeniden
hayifla geçirdi içinden. Bugün dedi. Bugün hayati nasil yasamam
gerektigini bulacagim, hayatimin bu en müthis sorusunun cevabini bulacagim.
Sanirim bardak tasmisti. Henüz 21 yasindaydi ama önünde uzanip giden o
upuzun
hayat yolu denilen bardak daralmis, kisalmis ve kendine yüklenen o yogun
siviyi artik tasiyamaz olmustu. Iste Istanbul, iste o meshur trafik diye
düsündü sagina soluna esefle bakinirken. 10 dakikadir yoldaydi ama hala ayni
yerde sayiyordu. Aklina radyosu geldi. Açti, epeyce kurcaladi ve birden
tanidik bir sesle, o sesin geldigi kanalda kalmaya karar verdi. Bu adamin
programlarini çok begenirdi, ama uzunca bir süre müzik dinlemek, konumsa
dinlemekten çok daha rahatlatici gelmisti ona. Bugünse müzik dinlemek degil,
sohbet dinlemek istiyordu! Ama abuk sabuk seyler degil, dolu bir sohbet...
Gününe anlam katacak bir sohbet! Trafigin yogun ve sikici temposu içerisinde
kendini sikici seyler düsünmek yerine bu sese kanalize etmeliydi.Ve
arabasini otomatik pilota baglamisçasina, düsler ötesi bir yolculukta
gider gibi, kaptirip gitti, zevkle tutulmustu simdi semsiyesiz o aydinlik
düs ve düsünceler yagmuruna...
Radyodaki ses o anda sunlari söylüyordu? Hadi, yasaminizdaki en uzun cümleyi
kurun! Bu CÜMLE o kadar uzun olsun ki, sadece ilk kelimesi yasadiginiz tüm
yillari kaplasin, geri kalani ise yasayacaklarinizi!..
-Himmmm....? ilginç... ? diye geçirdi içinden... çok ilginç... Onun
hayatinda hiç uzun cümleler olmamisti ki, simdi nasil uzun uzun cümleler
kurabilsindi. Sevdigi erkege bile askini anlatabilmeyi basaramamisti, ve
dogal olarakta onu kaybetmisti... Hep uzun degil, sikici cümleler kuruyordu.
Hayat sikiciydi ve böyle bir hayatta yasamina anlam katacak uzun cümlelerden
habersizdi! Birden içini bir hirs kapladi. Ahhh.. dedi, simdi
telefon etmeliyim ve ona hayatimin en uzun cümlesini söylemeliyim... En
uzun, hiç
bitmeyecek, benimle dogan ve benimle ölecek bir CÜMLE; Seni seviyorum
......? demek geldi içinden..Hemde usul usul degil, avaz avaz bagirarak
söylemek istiyordu bu cümleyi...
-Evet;..evet...evet.....diye geçirdi içinden defalarca. Benim uzun cümlem
bu... iste bu!?? Askim..sevgim... Hayatim !!.. Ailem... Arkadaslarim,
sevdiklerim..... ve hepsine birden
Bugün Seni Seviyorum...? demeliyim....?
Birden aci bir fren sesiyle inledi ortalik. Sonra kopan siddetli bir
gümbürtü. Çigliklar, Çigliklar, Çigliklar... Hayatinin en müthis ve güçlü
kararinin arifesindeki, 21 yasinda bir genç kizin çevresindeki Çigliklar...
En güzel ve en uzun cümleyi kurmaya azirlanirken basina gelebilecek en kötü
talihsizlikle gözlerine, kalbine ve ellerine takili kalan, belki de hiçbir
zaman özgürlügüne kavusturamayacagi o en uzun CÜMLE... ?
Seni seviyorum...?
Çiglik çigliga haykirarak söylenecek sadece 2 kelime, ama en uzun CÜMLE;
Seni seviyorum...
Sizi seviyorum.
Haberiniz var mi?
Var mi?
Var mi...?
Ve korkunç yalnizlik!
Kelimelerin acinasi yalnizligi... Kim bilebilirdi ki?...
Polisler, Önce bir, iki sonra üç, bes derken sayilari gittikçe artan
polisler. Güçlükle hurda bir arabadan kanlar içersinde çikartilmaya
çalisilan müthis acilarla kivranan narin ve gencecik bir vücut... Siren
sesleri, çevrede toplanan malum ve umutsuz kalabalik... Raporlara geçen o
bildik, tanidik aci trafik kazalarindan sadece biri... Henüz 21 yasinda.
Hayata küsmeye hazirlanirken, hayatin anlamini az Önce bulmus biri! Kuslar
kadar hür oldugunu hissederken, bedenini soguk taslara birakarak,
özüyle, ruhuyla zamansiz gökyüzüne uçmaya hazirlanan biri !.. Son nefes alip
verisler. Yasayacak mi ? Sözleri... Ölmüs mü ??? Çigliklari.. Doktor!!
Ambulans..Yetisin !!! naralari çok da gençmis.... hüzünleri... Yere bir örtü
seren polisler ambulans gelene kadar genç kizi rahatlatmaya çalisiyorlardi.
Çünkü hala hayatla sözlesmesi bitmemisti. Yapacak çok isi vardi..çok
yükümlülügü... Ama aahhhhhh.. o en son düsünce... O en uzun CÜMLE.
Kurtulusu, ümidi, kendisi idi! Yasayacagim diye geçirdi içinden
hirsla....Ölmek için Henüz çok erken... Ölmeyecegim... Yasayacagim...
yasayacagima söz veriyorum.!...söz...! Seni seviyorum.. Seni seviyorum...
geç kaldim, söylemek için...affet.. Ama bil ki seni seviyorum... hep sevdim,
ve sevecegim.. Polisler sans eseri kisa sürede gelen doktorla acil yardim
ekibini genç kizin yanina ulastirdilar. Doktor kizin basini yavasça
kaldirdi. Korkmayin... dedi. Yasamaniz için elimizden ne geliyorsa
yapacagiz.. Size
söz veriyorum. Yapacagiz... gülümsedi genç kiz..zorla... Hayret diye
düsündü.. Gülümserken bile bu kadar çok aci çekebilir miydi bir insan!
yavasça doktor diye fisildadi..
-Size bir sey söylemek istiyorum...
Doktor kesik, kesik ve acı ile konuşan genç kıza susmasını söylemeyi
istiyordu ama bir yandan da kendisine yalvararak bakan bu güzel gözlere
hayır diyemiyordu.
-Peki... dedi. Söyleyin.. Ne söylemek istiyordunuz???
-Uzun dedi genç kız...? uzun bir CÜMLE...yok, yok hatta iki uzun CÜMLE
kurmak istiyorum... lütfen bana yardım eder misiniz?? Son kelimeleri çok zor
anlayabilmişti doktor... Ahhh diye içinden geçirdi..? Ahhh, sen nasıl uzun
iki CÜMLE kurabileceksin ki?!.. -Asla, asla olamaz.... Güç kaybediyorsun,
sus ve dinlen.. Hayır... diye yalvardı genç kız...
-Lütfen dinleyin beni...lütfen... Doktor da genç kızla birlikte acı
çekiyordu adeta.. O narin başı biraz daha kaldırdı... Ekip bir yandan da onu
sedyeye en güvenli şekilde yerleştirebilmek için bütün vücudu özel bir
sistemle koruyucu bir taşıma kalıbı içerisine almaya çalışıyorlardı..
kalabalık uğultuya sebep olmuştu..
-Susun...diye bağırdı doktor. Susun allah aşkına susun ! Olayın vahametini
yeni anlamış gibi birdenbire susuverdi ortalık. genç kızın gözleri kapanmak
üzereydi.. Doktorun elini tutan elleri gittikçe güçsüzleşiyordu. Yüzü ise
iyice beyazlamıştı..saniyeler sonsuz önemliydi o anda..
-Hemen... diye bağırdı doktor, hemen arabaya taşıyalım.. genç kız yıldırım
hızıyla ambulansa taşındı ve ambulans aynı hızla bütün trafiği alt üst
ederek en yakın hastaneye doğru yol almaya başladı. Genç kızın beyaz yüzü
doktorun yüzüne doğru çevrilmişti.. gözleri hala kapalıydı. Birden elini
kıpırdattı ve doktorun eline doğru uzatmaya çalıştı. Doktor onun hala
yaşadığını biliyor ve bunun bir mucize olduğunu düşünüyordu..
-Sen...? dedi, ? beni duy güzel kız..Sen bir mucizesin..?
Işte o zaman o narin beyaz yüzde bir çift iri güzel göz açılıverdi,
umutla....
-Yaşamak istiyorum... dedi doktora.. ilk uzun cümlem işte buydu... gülümsedi
doktor.. söz....dedi söz, yaşayacaksın..? Bir yandan da dua ediyordu içinden
...Yaşasın
allahım...lütfen...Yaşasın...?
-Ya ikincisi? dedi. Doktor..? Ya ikincisi.....? güzel gözler gülümsedi...
mucize gülümsedi...
-Bugün başkasına söyleyecektim ama....... gözleri kapandı..... elleri
düştü... Doktor çırpındı...
- Allahım... dedi... Sen onu sevdiklerine bağışla...
- Sevginin gücü için izin ver ona yaşasın lütfen.... yaşasın...
- Bir çift göz yeniden aralandı. Dudaklar kımıldadı. Parmaklar oynadı...
-Size nasipmiş doktor..dedi..size !
-Nedir? dedi doktor artık karşı koyamayacağı bir merakla.. Söyle nedir..?
genç kız fısıldadı.
Umudum..... Yarın için her şey çok geç olabilir. işte en uzun cümlem.
-Seni seviyorum....? Ağlıyordu doktor... Eninde sonunda o da bir insandı.
Yıllardır
saklamıştı özgürlüğüne kavuşmak isteyen gözyaşlarını içine akıtarak.. Hep
yaşatmak
için çırpınırken, yaşamayı unutmuştu... Şimdi ölüm döşeğinde çok genç bir
kız, kollarında, ona hayatı öğretiyordu...
-Ne gözyaşlarım gizlenecek bundan sonra.. dedi Ne de sevgilerim... Hayatta
anlamsızlıklar peşinde koşmaktan yoruldum.
Sevgili genç kız, aç gözlerini ve duy...
Bir uzun CÜMLE de benden sana ve hayata!
Bil ki ben de seni seviyorum !


Yarın her şey için çok geç olabilir!
Bugün,
Zamanı durdurun!
Farkına vararak hayatın,
yaşamınızdaki en uzun cümlelerini kurun !
YAŞAMAYI SEVIYORUM ........
HAYATI SEVIYORUM.......
SENI SEVIYORUM


Aramada çıkmadı umarım verilmemiştir!

[sTRaLiS]

bugun cok etkıleyıcvı hıkayeler okuyorum...hayat cok kısa gercekten...