Ey Hurma Kütüğü Bana Aşkı Öğretsene!!!!!!!

[betül_42]

Ey Hurma Kütüğü Bana Ask´ı Öğretsene...

Bir hurma kütüğüne dayanarak hitapta bulunurdu.
Pür dikkat dinleyen aşıklarına.
Duyulan ihtiyaç üzerine bir minber yaptılar SULTANA.

Onun üzerinde hutbe vermeye başlayınca
Kendisini terketmesi üzerine Hurma kütügü,
Bir deve inleyişi gibi Inleyip ağlamaya başladı.

Alemlerin NURU zirve Peygamber,
minberden inip kütüğü meshedip okşadı.
Kütük inlemeyi bırakıp sükunet buldu.
O seviyordu ya artık ağlamıyor,inlemiyordu.

Emir verdi GÜL SULTAN.(s.a.v):
-Kurursa bu hurma kütüğü aşkından minberin altına gömün,
Isterim bizden ayrılmasın.

KURUDU....!
GÖMDÜLER....!

Ey Taş Gönlüm Duyuyor musun...!
Bir Kütük Bile Olamıyorsun...!

Ey Hurma Kütüğü
Bana Aşkı Öğretsene..
Günahlarımdan utanıyorum Efendimi Istiyorum
Yardım Etsene....

[betül_42]

Hurma Kütüğünün Hikayesi.....

Peygamber efendimiz, Cuma günleri mesciddeki Hannane isminde bir hurma kütüğüne dayanarak, hutbe irad ederlerdi.
Sonradan üç basamaklı bir minber yaptırdılar. Resulullah efendimiz ve Eshab-ı kiram bir Cuma günü Mescid-i Nebi'de toplanmışlardı. Efendimiz, hutbe için yeni minbere çıktıklarında, eskiden dayandığı kuru hurma kütüğü, herkesin duyacağı kadar, hamile deve ağlayışını andıran bir sesle ağlamaya ve inlemeye başladı.
Bütün Eshab-ı kiram, hayret ederek bu sesi dinlediler. Fakat, ses bir türlü kesilmiyordu. Bunun üzerine Alemlerin efendisi minberden indiler ve mübarek elleri ile kütüğü okşadılar. O anda, ağlama ve inleme kesildi. Kuru hurma kütüğünün, Peygamberimize olan bu muhabbetini ve aşkını gören Sahabiler, gözyaşlarını tutamadılar.
Bu hadise ile ilgili hazret-i Enes bin Malik; "Mescid bile onun sesinden sarsıldı", Ibn-i Ebi Veda'a da, "Hurma kütüğü, çatlayıp yerinden oynadı. Resulullah efendimiz gelip mübarek elini üzerine koydu da ondan sonra sustu" demişlerdir.
Peygamber efendimiz; "Nefsim yed-i kudretinde olan Allahü teâlâya yemin ederim ki, eğer onu okşamasaydım, bana karşı hasret ve hüznünden dolayı kıyamete kadar böyle ağlayacaktı" buyurdular.
Resul aleyhisselam kuru hurma kütüğüne dönüp; "Istersen seni bulunduğun bahçeye vereyim. Tekrar dal budak sal ve eski haline gel. Istersen seni Cennet'e dikeyim de Allahü teâlânın dostları meyvenden yesin" buyurdu.
Resulullah efendimiz, ona kulak verip şöyle dediğini duydular: "Beni Cennet'e dik ve benden Allahü teâlânın dostları yesin ve eskiyip çürümeyeceğim bir yerde olayım."
Ağacın bu konuşmasını, Peygamber efendimizin yanında bulunanlar da duydu.
Bunun üzerine Resulullah efendimiz, ona; "Istediğini yapacağım" diye mukabelede bulundu. Sonra Resulullah'ın emri ile hurma kütüğü gömüldü.